خاطرات خورشید زندگی ما

عزیزم ببخشید که مدتها به اینجا سر نزدم و چیزی ننوشتم اخه اینترنت نداشتم.عزیزم امروز 29 اسفند 92 است و امشب ساعت 8.5 سال تحویله امیدوارم اونموقع خواب نباشی.دیشب خیلی مامانو اذیت کردی از ساعت 10 شب بیدار بودی و گریه کردی تا 9.5 صبح .بابایی هم سرما خورده بود و من مجبور بودم خودم  تنهایی به شما رسیدگی کنم و حسابی خسته شدم ولی شما صبح که بیدار شدی برام یه خنده کردی که خستگی از تنم رفت.خلاصه که خیلی دوست دارم

عزیزم امردز شما 21 روزه شدی و روز به روز  از بودن در کنار شما بیشتر لذت میبرم.با تمام شب بیداریها بازم الان بهترین روزای رندگیم هست.با حضور شما برنامه ما کلا عوض شده تلوزیون همیشه خاموشه موقع خواب شما سکوت مطلقه تا شما اسوده بخوابی حتی گاهی موبایلا خاموش میشن.متاسفانه کولیک وبیقراریات شروع شده و گاهی انقدر از دلدرد به خودت میپیجی که دلم کباب میشه و میگم کاش من دلدرد بگیرم اما شما خوب بشی.انقدر صدای گریه هات بلنده که کل مجتمع خبردار شدن شما به دنیا اومدی.فقط خدا کنه صاحب خونه عذرمونو نخواد اخه با شما اصلا نمیشه اسبابکشی کرد.خلاصه زندگیمون دچار تغییر و تحول بزرگی شده.راستی دست مامان معصومه درد نکنه که مثل بقیه ما رو تنها نگذاشت و کنارمون ...